Walkman’den Barkodlara, Dünyayı Değiştiren Buluşların Daha Önce Hiçbir Yerde Duymadığınız İlginç Hikayeleri

Chris Pratt’ın 2014 yılında Galaksinin Koruyucuları’ndaki unutulmaz şovuna kadar günümüz gençlerinin çoğu Walkman’in ne olduğunu bilmese de, günümüz telefonlarından önce müzik dinlemek için farklı bir cihaz kullanılıyordu. Sony’nin kurucu ortağı Masaru Ibuka, uçuşlarda müzik dinlemek için kullanabileceği bir cihaz istiyordu. Böylece bu konuyu kendi eline aldı ve Sony Walkman 1979’da Japonya’da (ve ABD’de) piyasaya sürüldü.

Walkman ve ikonik kulaklıkları kompakt, hafif ve kolayca taşınabilirdi. Sony’nin Discman’inden Apple’ın iPod’una, ardından akıllı telefonlara ve günümüzün Bluetooth kulaklıklarına kadar, Walkman, yıllar içinde yeni cihazların piyasaya sürülmesiyle tarihin tozlu raflarına düşürüldü.

Kan torbaları bulunmadan önce, kan nakli gereken hastalar çok geç olmadan kendi kan bağışçılarını bulmak zorunda oldukları için zamana karşı bir yarış içindeydiler.

1937’de doktor Bernard Fantus, kanı 10 güne kadar saklama tekniği olan kan torbalarını tasarladıktan sonra, Chicago’daki Cook County Hastanesi’nde ülkenin ilk “kan bankasını” kurdu. İnsanlar kendi kullanımları için kendi kanlarını biriktirebilir veya bağışlayabilir.

Lyman Spitzer 1940’larda bir uzay teleskobu icat edene kadar insanlar uzayı yalnızca Dünya’dan gözlemleyebiliyorlardı. Dünya atmosferi ise bu teleskopların ve uzayın ortasında bir perde görevi görerek görüntüleri bulanıklaştıracak ve uzaktaki gök olaylarının gözlemlenmesini engelleyecekti. Spitzer’in araştırması, adını Amerikalı astronom Edwin P. Hubble’dan alan ve 1990 yılında fırlatılan ilk uzay teleskobu olan Hubble Uzay Teleskobu’nun yolunu açtı.

Yörüngede geçirdiği otuz yılı aşkın süre boyunca Hubble, evrenin yaşını belirledi, komşu bir galaksiye olan mesafeyi doğru bir şekilde ölçtü ve çok sayıda ay ve ötegezegen tespit etti ve ayrıca çarpıcı fotoğraflarla evrenin güzelliğini ortaya çıkardı.

Pizza endüstrisi son yıllarda pek çok yenilik geçirdi, ancak büyük ölçüde aynı kalan noktalardan biri de pizzanızın geldiği kutuydu. Domino’s Pizza’nın kurucusu Tom Monaghan, Detroit’teki modern pizza kutusunu geliştirmek için Triad Containers ile çalıştı. 1960’ların başı. Bundan önce pizzalar poşet veya karton fırın kutularında teslim ediliyordu ancak bu kaplar, müşteriye ulaşmadan önce pizzanın ağır ısısı altında dengesiz ve buruşmuş durumdaydı.

En önemlisi, bu sağlam kutuların pratik bir biçimde saklanabilmesi, toplu teslimatlar için onları çok daha etkili kılıyor. Bugün hala aynı tasarım pizza kutuları için kullanılmaktadır.

1895’te bir sonbahar akşamı, Alman fizik profesörü Wilhelm Röntgen, elektriğin düşük basınçlı gazlarla iletimini denerken, birkaç metre ötedeki kimyasal kaplı bir flüoresanstan yansıyan gizemli bir ışın fark etti. Bu ışının oluşturduğu gölgeleri görmek için tüpün ve ekranın ortasına nesneler yerleştirmeye devam etti ve bir kurşun kesimi ile denediğinde, sadece kurşunun gölgelerini değil, aynı zamanda kemiklerin gölgelerini de gördü. el! Daha sonraki deneyler, ekranın bir fotoğraf plakasıyla değiştirilebileceğini gösterdi ve böylece X-ışını teknolojisi doğdu.

X-ışınlarının keşfi, doktorların meme kanserinden kırık kemiklere kadar hastalık ve yaralanmaları tespit etme yöntemlerinde devrim yarattı.

Koli bandı, iki oğlu Donanmada olan Illinoisli bir anne olan Vesta Stoudt’un icadıdır. Stoudt, Green River Mühimmat Fabrikasında cephane kutusu paketleme ve izleme biriminde çalıştı. Kutu, balmumuna batırılmış kağıt şeritler ve onu açmak için bir şerit ile kapatıldı; ancak bant zayıftı ve çiviler sık ​​sık yırtılıyordu, bu da askerlerin ateş altındayken kutuları hızlı bir şekilde açamadığı anlamına geliyordu. Vesta Stoudt, “Kutuları kapatmak için neden kumaş bazlı, su geçirmez bir bant yapmıyorsunuz?” üstlerine danıştı ama istediği desteği göremedi. Bu yüzden bulduğu analiz yolunu doğrudan Lider Franklin Delano Roosevelt’e götürdü.

Koli bandı, olağan ev işlerinden fizikçilere ve hatta astronotlara kadar herkes için hızlı bir çözüm olarak günümüze kadar geldi (Koli bandı, uzay gemilerini tamir etmelerine yardımcı oldu).

26 Haziran 1974’te, Ohio, Troy’daki Marsh Süpermarket’teki bir kasiyer, bir paket Wrigley Juicy Gums’u tarayıcıdan geçirdiğinde, ürün ve fiyat otomatik olarak ekranda belirdi. Böylece ilk kez barkodlu bir eser satın alınmış oldu. Bu teknolojik mükemmelliğin arkasındaki mucitler, bir optik tarayıcı tarafından okunan kodlanmış bilgileri kullanarak tüketici eserlerini tanımlayabilen bir sistem tasarlayan N. Joseph Woodland ve Bernard Silver idi.

Her şey, Drexel Üniversitesi’nde yüksek lisans öğrencisi olan Silver’ın, yerel bir gıda zinciri liderinin, iz bilgilerini otomatik olarak tarayacak bir cihaza duyulan ihtiyaç hakkında üniversitenin dekanıyla konuştuğunu duymasıyla başladı. Dean fikri farklı bulmadı ama Silver aksini düşündü ve meslektaşı Woodland ile cihaz üzerinde çalışmaya başladı. Nihayetinde Woodland, Mors alfabesinden ve 1920’lerin film ses sistemlerinden ilham alan bir sistem tasarladı. Daha sonra IBM çalışanı George Laurer’in yardımıyla geliştirildi ve pazarlandı.

Güvenli ulaşım için emniyet kemeri fikri yüzyıllardır var olsa da eski tasarımlar birçok açıdan eksikti. Hatta bu kemerler bazen bir kaza durumunda sürücüyü korumaktan daha fazla zarar verebilmektedir. (Yüksek hızlarda kayışlar iç yaralanmalara neden oluyordu.)

İki noktalı bir emniyet kemeri geliştirmeye çalışan bir Volvo mühendisi olan Bohlin ile her şey değişti. Bohlin’in tasarımı, hem pratik hem de yüksek düzeyde güvenlik sunan bir emniyet kemeriydi. Daha sonra Volvo, rastgele bir otomobil üreticisinin bu kayışın tasarımını kopyalamasına izin verdi. Bu tasarım, günümüz arabalarında kullanılan tasarımın aynısıdır ve bugüne kadar milyonlarca hayat kurtardığı varsayılmaktadır.

İnsanlar yiyecekleri teneke kutularda saklamaya başladıktan yıllar sonra, birileri sonunda onları tehlikeli bir aletsiz prosedürle açmanın bir yolunu buldu. 19. yüzyılın ortalarında, çağdaş bir İsviçre Çakısı üzerindeki konserve açacağından çok da farklı olmayan, manivela bıçağı olarak bilinen bir alet geliştirildi. 1870’lerde William Lyman, döner kesici içeren bir tasarım geliştirdi. Ancak, bugün kullanılan tasarım, Charles Arthur Bunker’in patentini aldığı 1920’lere kadar ortaya çıkmadı. Bu tasarım, günümüzün manuel konserve açacaklarıyla hemen aynıdır.

20. yüzyılın başlarında kullanılmaya başlanan klima, sıcak iklimlerde yaşayan insanlar için hayat kurtarıcı olmuştur. Peki, aslında ilk modern klima ünitesinin insanlar için icat edilmediğini biliyor muydunuz? İlk modern klima bir matbaa için tasarlandı.

1902’de Willis Carrier adlı 25 yaşındaki bir mühendisten, bunaltıcı yaz günlerinin genellikle renk kaydını bozduğu Brooklyn Sackett & Wilhelms matbaasında nemi kontrol etmenin bir yolunu bulması istendi. Erken testlerin ardından Carrier, soğutulmuş suyu ısıtma serpantinlerinden gönderen bir cihaz tasarladı. Sistem birebir yazlık fanlar, delikli buhar boruları ve diğer modüller ile geliştirilerek matbaaya yerleştirildi.